Mauritshuis
‘Stadse alleseters’ interessant voor Mauritshuis
De kunstschatten van het Mauritshuis zijn beroemd. Maar dat wil niet zeggen dat ze in het oude stadspaleis aan de Hofvijver niet aan marketing en pr hoeven te doen. Integendeel.
DATUM
30 maart 2020
TEKST
Herman Rosenberg
BEELD
Fred Ernst, Ivo Hoekstra en Ronald Tilleman
Mauritshuis
‘Stadse alleseters’ interessant voor Mauritshuis
De kunstschatten van het Mauritshuis zijn beroemd. Maar dat wil niet zeggen dat ze in het oude stadspaleis aan de Hofvijver niet aan marketing en pr hoeven te doen. Integendeel.
Het in 2014 heropende Koninklijk Kabinet van Schilderijen Mauritshuis, zoals het Haagse topmuseum officieel heet, kent iedereen, zou je zeggen. Jaarlijks trekt het instituut aan de Hofvijver gemiddeld 450.000 bezoekers. Veel meer kán niet eens, want een half miljoen is de kritische grens.
“Kom je erboven, dan wordt het echt te druk,” weet Boudewijn Koopmans, hoofd development en hospitality. “Ons publiek is kritisch. Als het te druk is, gaat dat ten koste van de beleving en dalen onze rapportcijfers.”
Toch werken Koopmans en zijn team gericht aan het bereiken van een nieuw (en jong) publiek. “Je kunt niet stilzitten. Voor succes moet je werken,” betoogt hij. “Natuurlijk trek je door de kracht van de collectie altijd wel publiek. Maar het is toch net even anders dan bijvoorbeeld bij het Van Gogh Museum, met zijn enorme internationale aantrekkingskracht en gelegen in Amsterdam.”
‘De groep stadse alleseters zet ons nog niet automatisch op zijn lijstje’
Koopmans kijkt door een analytische bril naar de bezoekers. Het Mauritshuis ‘is watching you?’ “Nee, we gaan ons niet opdringen. Maar we willen wel weten wie er komt en wie niet. Kijk, aan één categorie hoef je niet zoveel te doen: de ”klassieke cultuurliefhebber’’. Die kent ons en pikt zelf uit de media op wat we aan het doen zijn.”
‘Stadse alleseters’
Interessant voor Koopmans is de groeiende groep die wordt omschreven als ‘stadse alleseters’. “Die komen naar Den Haag voor de stad als geheel. Ze gaan winkelen, lekker uit eten en naar de film of het theater. Díé groep zet ons nog niet automatisch op zijn lijstje. Dus daar hebben we wat te winnen.
Neem bijvoorbeeld de tentoonstelling van de Britse paardenschilder Stubbs die dit voorjaar bij ons te zien is, dat is typisch iets voor de stadse alleseter.”
Boeken en films
Met Stubbs heb je het over een tijdelijke tentoonstelling. De kern van het verhaal van het Mauritshuis blijft de eigen collectie topstukken van Vlaamse en Noord-Nederlandse meesters uit de zestiende en zeventiende eeuw. Met Rembrandt, Rubens en Vermeer in de voorste gelederen.
Vooral de aandacht voor Johannes Vermeer is de laatste twintig jaar explosief toegenomen. Een belangrijke rol speelde daarbij het boek ‘Girl with a Pearl Earring’ (1999) van de Amerikaans-Britse schrijfster Tracy Chevalier, een roman die is geweven rond het ‘Meisje met de parel’. Zeker na de verfilming in 2003 werd het ‘Meisje’ een internationale kunsticoon.
George Stubbs, ‘Whistlejacket’ (ca. 1762). Collectie: National Gallery, London.
Iets dergelijks deed zich recenter voor met ‘Het Puttertje’ van Carel Fabritius, vertelt Koopmans. “De Amerikaanse schrijfster Donna Tartt publiceerde in 2013 de roman ‘The Goldfinch’, waarin het schilderij centraal staat. In 2019 kwam de film uit, wat opnieuw de belangstelling voor dit kleine topstuk aanwakkerde. We hebben niet te klagen over internationale aandacht.”
‘Als het te druk is, gaat dat ten koste van de beleving en dalen onze rapportcijfers’
Vermeer, Fabritius en Rembrandt – dat zijn de toppers, natuurlijk. Maar het museum streeft naar een zo breed mogelijk beeld van de Gouden Eeuw. Dus zijn er ook werken van Frans Hals, Jacob van Ruisdael, Paulus Potter (‘De Stier’!), Jan Steen, Anthony van Dijck en vele andere meesters te zien.
“En de collectie breidt zich nog steeds uit,” vertelt Koopmans. “We hebben veel, maar er zijn altijd werken die toch nog ontbreken. En als zich kansen voordoen om zo’n hiaat te dichten, proberen we die te grijpen. Gelukkig krijgen we ook veel steun van de Vereniging Rembrandt, de BankGiro Loterij en onze eigen Stichting Vrienden van het Mauritshuis. De afgelopen jaren konden schilderijen worden verworven van onder anderen Daniël Seghers/Jan Cossiers, Pieter Lastman en Nicolaes Berchem.”
Mauritshuis Business Platform
In algemene zin is Koopmans’ missie het ‘wereldwijd bekendmaken’ van het Mauritshuis. Dan draait het behalve om het bereiken van het publiek ook om het werven van geld en relaties. Zo wordt er bijvoorbeeld subtiel op gewezen dat je het museum kunt steunen met een legaat.
En sinds 2013 is er een businessclub onder de plechtige naam ‘Confrérie Pictura’, een verwijzing naar een oud Haags kunstenaarsgenootschap. “We gaan daarmee verder onder de naam Mauritshuis Business Platform,” aldus Koopmans.
‘Door de week is er bijna elke dag wel een schoolklas in het museum te vinden.’
“We merkten dat het klassieke model met dineravondjes voor CEO’s tegenwoordig minder goed werkt. De belangstelling gaat nu meer uit naar de inhoud. Daarom kiezen we ervoor op dergelijke bijeenkomsten bepaalde aspecten van het museum nader toe te lichten, zoals de technische innovatie bij onderzoek en restauraties.”
We merkten dat het klassieke model met dineravondjes voor CEO’s tegenwoordig minder goed werkt.
De leden van de businessclub dragen onder meer bij aan de financiering van het ‘lifelong learning-programma’ van het museum. Dat is gericht op volwassen bezoekers en bestaat uit activiteiten die het museumbezoek verdiepen en verrijken, zoals lunch- en borrellezingen, studiemiddagen, miniconcerten en ontmoetingen met specialisten van de museumstaf.
Spinvis
Nog even terug naar de doelgroepen. De klassieke cultuurliefhebber en de stadse alleseter hebben we dus gehad. Maar nu de jongeren. Koopmans: “We doen veel aan educatie. Door de week is er bijna elke dag wel een schoolklas in het museum te vinden. Afgelopen zomer is er het familieproject ‘Hallo Rembrandt’ geweest. Je kon van alles doen. Op de foto gaan, werken met pigmenten, workshops volgen. Dat was een groot succes.”
We hebben al veel interessante gasten gehad, zoals Mark Rutte, Eva Jinek, prinses Laurentien en Erben Wennemars.
Eind vorig jaar dook opeens zanger Spinvis (Erik de Jong) op bij het ‘Meisje met de parel’. “Ja, leuk hè? Dat was de start van het muzieklabel ‘Bekijk het Mauritshuis met je oren’, waarbij we artiesten vragen een nummer te wijden aan een werk uit het museum. Spinvis koos voor Vermeer. Begin dit jaar volgden nog Merol (Merel Baldé, red.) én Harry Jekkers, die mocht natuurlijk niet ontbreken. Een ander project is ‘Mauritshuis&’.
Een paar keer per jaar treedt een bekende Nederlander op een donderdagavond aan als ‘gastdirecteur’. Die stelt een speciaal programma samen. We hebben al veel interessante gasten gehad, zoals Mark Rutte, Eva Jinek, prinses Laurentien en Erben Wennemars. Met deze avonden trekken we een relatief jong publiek. En zo proberen we telkens weer nieuwe doelgroepen te bereiken.”
tekst Herman Rosenberg beeld Fred Ernst, Ivo Hoekstra en Ronald Tilleman
Het in 2014 heropende Koninklijk Kabinet van Schilderijen Mauritshuis, zoals het Haagse topmuseum officieel heet, kent iedereen, zou je zeggen. Jaarlijks trekt het instituut aan de Hofvijver gemiddeld 450.000 bezoekers. Veel meer kán niet eens, want een half miljoen is de kritische grens.
“Kom je erboven, dan wordt het echt te druk,” weet Boudewijn Koopmans, hoofd development en hospitality. “Ons publiek is kritisch. Als het te druk is, gaat dat ten koste van de beleving en dalen onze rapportcijfers.”
Toch werken Koopmans en zijn team gericht aan het bereiken van een nieuw (en jong) publiek. “Je kunt niet stilzitten. Voor succes moet je werken,” betoogt hij. “Natuurlijk trek je door de kracht van de collectie altijd wel publiek. Maar het is toch net even anders dan bijvoorbeeld bij het Van Gogh Museum, met zijn enorme internationale aantrekkingskracht en gelegen in Amsterdam.”
‘De groep stadse alleseters zet ons nog niet automatisch op zijn lijstje’
Koopmans kijkt door een analytische bril naar de bezoekers. Het Mauritshuis ‘is watching you?’ “Nee, we gaan ons niet opdringen. Maar we willen wel weten wie er komt en wie niet. Kijk, aan één categorie hoef je niet zoveel te doen: de ”klassieke cultuurliefhebber’’. Die kent ons en pikt zelf uit de media op wat we aan het doen zijn.”
‘Stadse alleseters’
Interessant voor Koopmans is de groeiende groep die wordt omschreven als ‘stadse alleseters’. “Die komen naar Den Haag voor de stad als geheel. Ze gaan winkelen, lekker uit eten en naar de film of het theater. Díé groep zet ons nog niet automatisch op zijn lijstje. Dus daar hebben we wat te winnen.
Neem bijvoorbeeld de tentoonstelling van de Britse paardenschilder Stubbs die dit voorjaar bij ons te zien is, dat is typisch iets voor de stadse alleseter.”
Boeken en films
Met Stubbs heb je het over een tijdelijke tentoonstelling. De kern van het verhaal van het Mauritshuis blijft de eigen collectie topstukken van Vlaamse en Noord-Nederlandse meesters uit de zestiende en zeventiende eeuw. Met Rembrandt, Rubens en Vermeer in de voorste gelederen.
Vooral de aandacht voor Johannes Vermeer is de laatste twintig jaar explosief toegenomen. Een belangrijke rol speelde daarbij het boek ‘Girl with a Pearl Earring’ (1999) van de Amerikaans-Britse schrijfster Tracy Chevalier, een roman die is geweven rond het ‘Meisje met de parel’. Zeker na de verfilming in 2003 werd het ‘Meisje’ een internationale kunsticoon.
George Stubbs, ‘Whistlejacket’ (ca. 1762). Collectie: National Gallery, London.
Iets dergelijks deed zich recenter voor met ‘Het Puttertje’ van Carel Fabritius, vertelt Koopmans. “De Amerikaanse schrijfster Donna Tartt publiceerde in 2013 de roman ‘The Goldfinch’, waarin het schilderij centraal staat. In 2019 kwam de film uit, wat opnieuw de belangstelling voor dit kleine topstuk aanwakkerde. We hebben niet te klagen over internationale aandacht.”
‘Als het te druk is, gaat dat ten koste van de beleving en dalen onze rapportcijfers’
Vermeer, Fabritius en Rembrandt – dat zijn de toppers, natuurlijk. Maar het museum streeft naar een zo breed mogelijk beeld van de Gouden Eeuw. Dus zijn er ook werken van Frans Hals, Jacob van Ruisdael, Paulus Potter (‘De Stier’!), Jan Steen, Anthony van Dijck en vele andere meesters te zien.
“En de collectie breidt zich nog steeds uit,” vertelt Koopmans. “We hebben veel, maar er zijn altijd werken die toch nog ontbreken. En als zich kansen voordoen om zo’n hiaat te dichten, proberen we die te grijpen. Gelukkig krijgen we ook veel steun van de Vereniging Rembrandt, de BankGiro Loterij en onze eigen Stichting Vrienden van het Mauritshuis. De afgelopen jaren konden schilderijen worden verworven van onder anderen Daniël Seghers/Jan Cossiers, Pieter Lastman en Nicolaes Berchem.”
Mauritshuis Business Platform
In algemene zin is Koopmans’ missie het ‘wereldwijd bekendmaken’ van het Mauritshuis. Dan draait het behalve om het bereiken van het publiek ook om het werven van geld en relaties. Zo wordt er bijvoorbeeld subtiel op gewezen dat je het museum kunt steunen met een legaat.
En sinds 2013 is er een businessclub onder de plechtige naam ‘Confrérie Pictura’, een verwijzing naar een oud Haags kunstenaarsgenootschap. “We gaan daarmee verder onder de naam Mauritshuis Business Platform,” aldus Koopmans.
‘Door de week is er bijna elke dag wel een schoolklas in het museum te vinden.’
“We merkten dat het klassieke model met dineravondjes voor CEO’s tegenwoordig minder goed werkt. De belangstelling gaat nu meer uit naar de inhoud. Daarom kiezen we ervoor op dergelijke bijeenkomsten bepaalde aspecten van het museum nader toe te lichten, zoals de technische innovatie bij onderzoek en restauraties.”
We merkten dat het klassieke model met dineravondjes voor CEO’s tegenwoordig minder goed werkt.
De leden van de businessclub dragen onder meer bij aan de financiering van het ‘lifelong learning-programma’ van het museum. Dat is gericht op volwassen bezoekers en bestaat uit activiteiten die het museumbezoek verdiepen en verrijken, zoals lunch- en borrellezingen, studiemiddagen, miniconcerten en ontmoetingen met specialisten van de museumstaf.
Spinvis
Nog even terug naar de doelgroepen. De klassieke cultuurliefhebber en de stadse alleseter hebben we dus gehad. Maar nu de jongeren. Koopmans: “We doen veel aan educatie. Door de week is er bijna elke dag wel een schoolklas in het museum te vinden. Afgelopen zomer is er het familieproject ‘Hallo Rembrandt’ geweest. Je kon van alles doen. Op de foto gaan, werken met pigmenten, workshops volgen. Dat was een groot succes.”
We hebben al veel interessante gasten gehad, zoals Mark Rutte, Eva Jinek, prinses Laurentien en Erben Wennemars.
Eind vorig jaar dook opeens zanger Spinvis (Erik de Jong) op bij het ‘Meisje met de parel’. “Ja, leuk hè? Dat was de start van het muzieklabel ‘Bekijk het Mauritshuis met je oren’, waarbij we artiesten vragen een nummer te wijden aan een werk uit het museum. Spinvis koos voor Vermeer. Begin dit jaar volgden nog Merol (Merel Baldé, red.) én Harry Jekkers, die mocht natuurlijk niet ontbreken. Een ander project is ‘Mauritshuis&’.
Een paar keer per jaar treedt een bekende Nederlander op een donderdagavond aan als ‘gastdirecteur’. Die stelt een speciaal programma samen. We hebben al veel interessante gasten gehad, zoals Mark Rutte, Eva Jinek, prinses Laurentien en Erben Wennemars. Met deze avonden trekken we een relatief jong publiek. En zo proberen we telkens weer nieuwe doelgroepen te bereiken.”